"Zie,
Hij is komende met de wolken
en dan zal elk oog Hem zien, ook wie Hem hebben doorstoken"
(Op.1:7).
Eén van de rabbijnse benamingen voor de komende Messias was de Wolkenman. Daniël had namelijk in een visioen gezien, dat Hij eruit zag als een man die kwam met de wolken van de hemel (Dan.7:13-14).
Jezus zei tegen Zijn discipelen dat Hij dat was (Mat.24:30). En toen later een hogepriester Hem vroeg of Hij nu wel of niet de Messias was, zei Hij onomwonden: "Ik ben het. En u zult Mij zien zitten aan de rechterhand van God en zien komen met de wolken van de hemel" (Marc.14:62).
Toen werd die hogepriester razend: dat was godslastering, daarop staat de doodstraf! Het was ondenkbaar dat een man uit Nazareth de Messias zou kunnen zijn (Marc.14:63-64).
God maakte Zijn glorieuze aanwezigheid vaak kenbaar door een wolk (b.v.Lev.16:2). Dat gebeurde al, toen Israël aan de uittocht uit Egypte begon: de Heer ging voor het volk uit in een wolk. 's Nachts was die wolk lichtgevend, waardoor ze dag en nacht konden doorlopen om snel Egypte te verlaten (Ex.13:21-22). En ook op de lange woestijnreis daarna bleef Hij in een wolk beschermend en zegenend aanwezig (Num.9:15-16, 21, Ps.78:14).
Toen ze bij de berg Sinaï kwamen, gebeurde er het volgende: God zei Mozes de berg te beklimmen. En "terwijl hij opklom, werd de berg bedekt door een wolk vol van de majesteit van de Heer, zes dagen lang".
Op de zevende dag riep de Heer Mozes verder omhoog. En terwijl de Israëlieten de majesteit van de Heer zagen als een laaiend vuur, ging Mozes de wolk in. Hij bleef er veertig dagen en veertig nachten" (Ex.24:15-18). Daar, in de volle heerlijkheid van JAHWEH, ontving hij de tien geboden en nauwkeurige instructies voor de bouw van een verplaatsbare tempel, een tabernakel. Daarin wilde Hij wonen te midden van het volk.
Meteen na Mozes' terugkeer werd er begonnen aan de bouw van dat "huis voor God". En toen alles klaar was, "werd de tent overdekt door een wolk en de tabernakel werd vervuld door de majesteit van de Heer, zodat Mozes er niet kon binnengaan" (Ex.40:34-35). Eeuwen later zou dat weer gebeuren, bij de inwijding van de tempel van Salomo te Jeruzalem (1Kon.8:11).
De wolk getuigt van Gods aanwezigheid in alle heerlijkheid (Lev.16:2). Hij is altijd beschermend aanwezig bij wie Hem trouw is en zich gewillig laat uitleiden uit "Egypte". Dat geldt nog steeds, als wij ons gewillig laten leiden naar "ons beloofde land in Christus". Hij zal dan ook onze uitgang en ingang bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid (Ps.121:8).
In de woestijn overschaduwde de wolk van Gods aanwezigheid de berg Sinaï en de tabernakel. Later daalde de wolk neer op de tempel van Salomo. We gaan nu naar de tijd, toen Gabriël de geboorte van Jezus aankondigde, vijftien eeuwen later.
Hij zei: "Wees niet bang, Maria, want je hebt genade gevonden bij God. Je zult zwanger worden en een zoon baren en je moet Hem de naam Jezus geven" (Luc.1:30-31). "En Maria zei: hoe kan dat nou, omdat ik geen omgang met een man heb? Toen zei de engel: De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je overschaduwen. Daarom zal het heilige dat verwekt wordt, Zoon van God genoemd worden" (Luc.1:34-35).
Wie of wat overschaduwde Maria? Er is geen twijfel mogelijk! Het was opnieuw de wolk van Gods heerlijke aanwezigheid. Door Zijn overschaduwing werd het Woord in haar schoot gezaaid. Christus werd verwekt door de heerlijkheid van de Allerhoogste.
En toen de baby geboren werd, noemde ze Hem Yeshua, Jezus, JAHWEH redt. Het Woord werd mens, de afstraling van Gods wezen, een "nieuwe" tempel van de Schepper van hemel en aarde (vgl.Joh.2:19).
De discipelen die met Jezus door het land trokken, zagen Hem elke dag als Zoon des mensen, als mens. Maar wat was Hij bijzonder! Hij sprak met woorden van "geest en leven" over wat "boven" is. De wondertekenen die Hij deed waren ongekend! Het was duidelijk: God was met Hem.
Toch hadden ze in Hem Gods majesteit en heerlijkheid nog nooit geopenbaard gezien. Dat gebeurde pas, toen Hij Petrus, Johannes en Jacobus meenam een berg op en "Zijn gedaante voor hun ogen veranderde en Zijn gezicht begon te stralen als de zon. Zijn kleren werden wit als het licht. En een lichtende wolk overschaduwde de drie discipelen en een stem uit die wolk zei: Dit is Mijn geliefde Zoon. Luister naar Hem" (Mat.17:1-5).
Even werd openbaar, dat God met al Zijn heerlijkheid in Hem woonde (Col.2:9). Zichtbaar straalde Hij voor die drie discipelen de aanwezigheid van de Vader uit. En een Stem zei: "Luister naar Hem".
Ook op de Sinaï sprak God uit de wolk (Ex.24:15-17). De drie discipelen hoorden Gods stem uit de wolk. En nu "heeft God tot ons gesproken door de Zoon, die de afstraling is van Zijn heerlijkheid" (Heb.1:1-3).
Later lezen we weer over een wolk, bij Jezus' hemelvaart. "Ze zagen, dat Hij werd opgenomen en dat een wolk Hem onttrok aan hun ogen" (Hand.1-9).
Hier moeten we denken aan Zijn verheerlijking, aan het volkomen opgaan in de wolk, in de wolk van de volle heerlijkheid van de Vader (Joh.13:1, 14:12, 16:10,17,28 en 20:17). En toen dat gebeurde, verschenen er "twee mannen in witte kleren", die zeiden: "Zoals jullie Hem ten hemel hebt zien gaan, zo zal Hij komen" (Grieks: erchomai). Hoe? Met "de wolken" (vgl. Col.3:4). In de volle heerlijkheid van de Vader! Waar en wanneer? We zullen dat "zien", als we het vijfde woord begrijpen dat betrekking heeft op de komst van de Heer: erchomai.
Negentien eeuwen geleden kwam de apostel Johannes in vervoering des geestes op "de dag van de Heer". En toen de visioenen zich begonnen te ontvouwen, riep Johannes in grote verbazing en met grote vreugde uit: "Zie, Hij komt met de wolken en elk oog zal Hem zien" (Op.1:7).
Zie! In het Grieks idou. Het zegt, dat we goed moeten opletten, in de trant van: "Luister nu goed". Idou wordt gebruikt als er een gebeurtenis wordt beschreven die onmogelijk lijkt, maar die toch gaat gebeuren. "Zie, Hij komt .....".
Hij komt (van het Griekse erchomai) staat hier als tegenwoordig deelwoord, dus: Hij is komende. Het is een komen dat gaande is. Dus de "twee mannen in witte kleren" zeiden bij Jezus' hemelvaart tot de verbaasde discipelen: "Zoals jullie Hem nu ten hemel hebben zien gaan, zo zal Hij komende zijn".
In de kerkwereld denkt men doorgaans aan de Christus van toen en Zijn de "wederkomst" later, bij "de voleinding der wereld". Wie houdt er nou rekening met Zijn komst in het eeuwige nu? Wie leeft als "tempel van de heilige Geest", waarin Hij komende is van heerlijkheid tot heerlijkheid? (vgl.2Cor.3:18).
Erchomai betekent, dat Hij komende is in ons. Het betekent, dat Hij Zich kenbaar maakt in ons en duidelijk zichtbaar voor onze omgeving. Erchomai betekent: komen in de zin van verschijnen voor het publiek. Zo verscheen Jezus 2000 jaar geleden voor Israël. Zo verschijnt Hij nu als "volheid van Christus". Déze openbaring greep Johannes zó aan, dat hij verbaasd uitriep: "Zie, Hij is komende....!" Erchomai! Voor een groot publiek! "Met de wolken". "En ieder oog zal Hem zien!"
Eerst openbaart de Zoon Zich dus in het verborgene, in de Zijnen (Gal.1:16). Die komen dan tot volle kennis van de Zoon, tot geestelijke volwassenheid, tot mannelijke rijpheid, en worden aan Zijn verheerlijkte lichaam gelijkvormig" (Ef.4:13, Fil.3:21). En dan worden ze openbaar als "de volheid van Christus", voor "een heel groot publiek", voor de ganse schepping (Rom.8:19-21).
We danken en loven de Vader, dat Zijn Zoon Jezus Christus kwam, 2000 jaar geleden, in Israël. En we prijzen Hem, dat Hij nu komende is met de wolken, als verheerlijkte "volheid van Christus" (Col.3:4). Hij is komende in heerlijkheid, met de "wolken des hemels", met "Zijn heilige tienduizendtallen" (Judas 1:14). En ieder oog zal Hem zien. Wonderbaar!
Tien dagen nadat Jezus was opgevaren ten hemel, gebeurde er weer iets bijzonders. Op het Joodse pinksterfeest in Jeruzalem kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en tongen als van vuur kwamen neer, die zich verdeelden op 120 gelovigen. Ze werden vervuld met de heilige Geest (Hand.1:5, 2:4).
Die "tongen als van vuur" was dezelfde shekinah-heerlijkheid van God die eens neerdaalde in de tabernakel, in de tempel van Salomo, op Maria en op Jezus. Nu daalde die neer op een groep mensen, in een "tempel van levende stenen" van "120" man.
Wat een teken! Mensen kunnen nu de tempel van God zijn (1Cor.3:16). Wij kunnen opgroeien tot een tempel, heilig in de Heer (Ef.2:19-22). Eerst was Jezus een levende tempel voor God (Joh.2:19, Col.2:9). Nu is het de volheid van Christus, de "144000".
In de woestijn was God beschermend aanwezig bij het Israël, dat uit Egypte trok. Later woonde Hij onder ons in Jezus, in Palestina (Mat.1:23, Col.2:9, Joh.1:14). Nu komt God wonen "in een volk voor Zijn naam", in "de volheid van Christus" (Hand.15:14, Ef.4:13). Die "Gezalfde", de Zoon met de zonen, is komende en dan zal elk oog Hem zien in volle heerlijkheid (Op.11:15, Col.3:4).
"Zie, Hij komt met de wolken". Met is in het Grieks meta en betekent "samen met", "te midden van", "tussen", "in gemeenschap met", "door middel van".
Dus met de wolken is samen met de wolken. Te midden van de wolken is in hen wonend. Tussen de wolken is één met hen. In gemeenschap met de wolken is deelhebbend aan het gebeuren van het komen. En Hij komt door middel van de wolken: van hen gebruikmakend.
Nu iets opmerkelijks. God heeft zich door de bijbel heen gemanifesteerd in één wolk. Dat gebeurde op de Sinaï, in tabernakel en in de tempel van Salomo. Eén wolk overschaduwde Maria en de drie discipelen op de berg der verheerlijking. En "toen Jezus werd opgenomen, onttrok één wolk Hem aan hun ogen" (Hand.1:9).
Nu "zien we Hem komen met de wolken" (Op.1:7), met de wolken des hemels (Dan.7:13-14). Jezus Zelf zei: "Jullie zullen de Zoon des mensen zien komen op de wolken des hemels" (Mat.26:64).
Eén wolk van Gods heerlijkheid en aanwezigheid bij Jezus. Toen Hij de eerstgeboren Zoon van God, in de wereld was, zei Johannes van Hem: "Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd" (Joh.1:14). Wanneer was dat? Toen Hij zieken genas, melaatsen reinigde en doden opwekte? dàt waren wondertekenen. Petrus vertelt ons, wanneer Jezus' heerlijkheid werd gezien. Hij zegt: "We zijn daar ooggetuigen van geweest, toen een stem uit de wolk der heerlijkheid tot Hem zei: Dit is Mijn Zoon, in wie Ik Mijn welbehagen heb. En die stem hebben ook wij uit de hemel horen komen, toen we met Hem op de berg waren" (2Pet.1:16-18).
Hoe betekenisvol zijn de woorden die de Heer sprak aan het einde van Zijn aardse bediening: "Ik bid niet alleen voor deze twaalf, maar ook voor hen, die door hun woord in Mij geloven, opdat ze allemaal één zijn: U Vader in Mij en Ik in U en zij in Ons. En de heerlijkheid die U Mij gegeven hebt, die heb Ik hun gegeven" (Joh.17:20-24). Ja, steeds was er één wolk der heerlijkheid geweest. Maar naarmate Zijn kruisdood dichterbij kwam, begon Hij Zijn discipelen te leren, wat op Zijn dood zou volgen. De Vader zou Zijn heerlijkheid delen met vele zonen (Rom.8:17-18, 1Thes.2:11-12, 2Thes.1:10,2:14, 1Petr.5:1, Heb.2:20).
De wolk werd gedeeld. De heerlijkheid van God wordt gedeeld. Elke uitverkoren zoon wordt een uitdrukking en openbaring van Gods majesteit. Niet alleen Jezus, het Hoofd, maar ook de zonen Gods zijn gevormd naar Zijn beeld en gelijkenis. Ze zijn vlees van Zijn vlees en been van Zijn gebeente geworden, leden van Zijn Lichaam.
Als wij ons realiseren, dat God ons roept "in Christus" te komen, "als wij deze hoop op Hem hebben, reinigen we ons gelijk Hij rein is" (1Joh.3:3). Dan vindt de wolk een rustplaats in mensen die Zijn tempel willen zijn in de hemelse gewesten. God wil nu van mensen lichtende wolken maken en "over hen zal de Heer opgaan en Zijn heerlijkheid zal over hen gezien worden" (Jes.60:1-2).
Omdat de shekinah-heerlijkheid wil wonen in de lichamen van Gods uitverkoren heiligen, hebben wij de grote verantwoordelijkheid, om Hem in onze lichamen te heiligen. "Weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die u van God ontvangen hebt, en dat u niet van uzelf bent? Want u bent gekocht en betaald. Verheerlijkt dan God met uw lichaam" (1Cor.6:19-20).
God geeft Zijn heerlijkheid dus in mensen, "in aarden vaten" (2Cor.4:7). In Jezus van Nazareth "woonde de Godheid lichamelijk," in "een vlees aan dat van de zonde gelijk" (Col.2:9, Rom.8:3). Maar prijst Zijn naam: in Zijn opstanding deed Hij nieuwe "kleren" aan: Hij werd bekleed met een lichaam, dat volkomen vrij was van zonde en dood. Hij is nu gehuld in onvergankelijkheid en onsterfelijkheid. En nu overwint Zijn leven en licht de zonde en dood in anderen. Hij brengt dezelfde verandering tot stand in "de eerstelingen voor God en voor het Lam" (Op.14:1-5, vgl.1Cor.15:54, Ef.1:22-23). Dan komt Hij met de wolken in grote kracht en heerlijkheid.
Met de wolken. In de bijbel zijn nòg zo'n meervoudige benamingen, die verband houden met de komst van de Heer: Hij komt met Zijn heiligen (1Thes.3:13). Judas zegt, dat "de Heer komt met Zijn heilige tienduizenden" (Judas 14). En in Zacharia 14:5 lezen we: "En de Heer zal komen en alle heiligen met Hem". In hen is de majesteit van God gekomen. Zijn heerlijkheid is in hen aanwezig. "Hij komt met de wolken en elk oog zal dat zien!".
Vaak worden wolken in de bijbel gebruikt om iets te symboliseren dat verheven is, verhoogd. David verklaart, dat Gods genade en waarheid reikt tot de wolken, dat God sterkte heeft in de wolken, en dat Hij de wolken maakt tot Zijn wagen (Ps.36:6, 57:11, 68:35, 104:3).
Christus is oneindig veel hoger opgevaren dan de wolken die wij in de lucht zien. Hij heeft Zich gezet aan de rechterhand van de Vader. Hij is alle hemelen doorgegaan. Hij heeft nu alle macht en heerlijkheid, genade en waarheid. En allen die met Hem zijn "opgewekt en mede een plaats gekregen hebben in Jezus Christus" vormen samen de wolken, waarin God aanwezig is en waarmee Hij Zich zal openbaren aan de ganse schepping (Ef.2:6).
Wolken duiden ook op de macht en de majesteit die met Zijn komst gepaard gaan. "Gods sterkte is in de wolken" (Ps.68:35). Hij komt met goddelijke, koninklijke majesteit en kracht. Hij komt als Koning, niet als kindje in de kribbe, niet in doeken gehuld, maar bekleed met majesteit. Hij komt niet met wat Hij geleerd had in Zijn jeugd, niet met de moeilijkheden van Zijn man-zijn, niet met de schande van Zijn dood, maar met hemelse, koninklijke macht en majesteit
Nog even dit over wat er gebeurde op de berg der verheerlijking. De Heer "werd anders". Hij veranderde voor hun ogen en we lezen, dat met Hem "Mozes en Elia verschenen in heerlijkheid" (Luc.9:31). In Zijn heerlijkheid verschenen er "twee" "mannen". Dat wijst heen naar wat er zal gebeuren als Christus verschijnt en "de heiligen met Hem zullen verschijnen in heerlijkheid" (Col.3:4). Dan heeft Zijn gehele Lichaam deel aan de verandering (transfiguratie) van Christus, net zoals Mozes en Elia deelden in Zijn verheerlijking op de berg (Mat.17:3-4). Dan staan alle tot zoonschap geroepenen met Hem op Sion (Op.14:1-5).
"Wees dus niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt ook hervormd (veranderd, getransfigureerd) door de vernieuwing van uw denken" (Rom.12:2). Want als ook wij "zonder bedekking" de heerlijkheid van de Heer weerspiegelen, worden ook wij getransfigureerd naar Zijn beeld door de Heer, die Geest is (2Cor.3:18).
Waarom identificeert God Zich met wolken? Het antwoord ligt voor de hand: wolken brengen water. En waar "water van boven" kan komen, gaat alles leven (Ez.47:9). God verlangt ernaar "water te gieten op het dorstige en beken op het droge" (Jes.44:3). Door de zonde is alles dorstig, droog, onvruchtbaar. Maar prijst de Heer! "Hij geeft het land weer overvloed! Door regenstromen maakt Hij de kluiten week en zegent Hij het gewas" (Ps.65:10-14, vgl.1Cor.3:9).
In de bijbel is er sprake van "water van beneden" en "water van boven" (Gen.1:6-8). "Water" is een beeld van woord. Jezus zei tot de Joden: "Jullie zijn van beneden, Ik ben van boven" (Joh.8:23). Net zo waren de godsdienstige woorden van de Joden, als "water van beneden" en waren Jezus' woorden als "water van boven" (Op.22:1, Joh.4:14, Op.21:6).
De Israëlieten, die uit Egypte trokken, gingen door de "wateren van beneden", maar kwamen er niet in om, zoals farao en zijn mannen met al hun paarden en strijdwagens. Exodus 14 zegt herhaaldelijk, dat de Israëlieten "door de zee gingen op het droge". Ze kwamen niet om in "de wateren van beneden", maar werden juist gezegend met "water van boven". Er staat: "U hebt uw volk met machtige arm verlost. De wateren zagen U en ze sidderden, ja, de diepten beefden (=de wateren van beneden). En de wolken goten water uit. U leidde uw volk als een kudde uit door de hand van Mozes en Aäron" (Ps.77:16-21).
God is liefde! De wolken goten water uit! Door de gehele bijbel heen heeft God Zich in een wolk gehuld, waarmee Hij onder andere wilde zeggen, dat Hij alles wat Hij is, op Zijn volk doet neerregenen. Hij is altijd zegenend aanwezig! Dat is Zijn goedertierenheid, Zijn zegenende aanwezigheid. Hij daalt in het eeuwige nu steeds neer als de vroege en de late regen en doet de rechtvaardigen bloeien ((Hos.6:3, Ps.72:6-7). Er komt zelfs een tijd, als Hij komt met de wolken, dat Hij Zijn Geest gaat uitstorten op alles wat leeft (Joël 2:28).
Zoals iedereen weet, is een wolk samengesteld uit talloze kleine druppeltjes. Water uit beken, meren, rivieren en zeeën wordt verdampt door de warmte van de zon (vgl. Gods liefde). Het stijgt dan op en als de waterdamp condenseert, wordt er een wolk gevormd. Als een wolk zo zwaar wordt, dat ze het water niet langer kan vasthouden, gaat het regenen. "Heer, mijn God, U bent zeer groot. U woont in de opperzalen van de wateren! U drenkt de bergen uit Zijn opperzalen!" (Ps.104:1,3,13). De opperzalen van God, de "wolken", bevatten "water des levens". Ze zijn vol van het Levende Woord van God, het Woord dat de Geest spreekt (Ef.5:26, Joh.7:37-39).
We weten, dat Jezus helemaal vol was van "water van boven". In de eerste 30 jaar van Zijn leven werd Hij volgemaakt van Gods waarheid en kracht. "Jezus nam toe in wijsheid en grootte en genade bij God en mensen" (Luc.2:52). Hij steeg zo op "naar de hemel" (Joh.3:13: anabaino=opklimmen, opstijgen). Toen, na Zijn doop door Johannes de Doper, kwam er een stem uit de hemel, die Hem tot Zoon Gods verklaarde. De Vader was nu in alle volheid en heerlijkheid in Hem aanwezig (Col.1:19, 2:9). Later bevestigde Hij dat en zei: "Ik ben van boven" (Joh.8:23). Ja, Hij was volledig verzadigd van "water van boven", die als een "wolk aan de hemel" regen kon uitgieten over de aarde (Pred.11:3). Het resultaat was zó geweldig, dat, als dat allemaal beschreven moest worden, de wereld de boeken niet zou kunnen bevatten, zegt Johannes (Joh.21:25).
Maar nu: alles wat in Hem was, wordt ook gevormd in Zijn Lichaam, totdat alle "zonen" volledig vol zijn van het leven van Christus (Ef.4:13). God vervult nu de wolken met levend water! Hij brengt nu Zijn zonen tot volheid! Want de tijd is nabij, dat zij "water van boven" zullen uitgieten over Gods ganse schepping. Dus niet alleen in Palestina. Niet alleen op het christendom. Als Hij komt met de wolken, dan zal iedereen Zijn heerlijkheid zien (Op.1:7).
Pas als de Zijnen vol zijn van Gods Geest, als Jezus volledig gestalte heeft gekregen in de uitverkorenen, pas als God ziet, dat "de boog (=de heerlijkheid van Christus) in de "wolken" verschijnt, zal Hij Zijn verbond met alle levende wezens van alle vlees gedenken" (Gen.9:15-16). De ganse schepping wacht daar met reikhalzend verlangen op, op "het verschijnen van de regenboog in de wolken"(Rom.8:19. Dan worden de zonen Gods openbaar en dan komen er stromen van zegen op een nooit eerder ervaren wijze. Dan wordt de hele kosmos bevrijd tot de heerlijkheid van de zonen Gods (Rom.8:21).
Er zijn ook wolken die géén regen brengen. Er drijven genoeg godsdienstige "wolken" over, zonder ooit te regenen op de smachtende aarde. "Wee hun, want die zijn de weg van Kaïn opgegaan, ze zijn voor de verleiding van een Bileamsloon bezweken en door het verzet van een Korach ten onder gegaan. Het zijn wolken die geen water geven" (Jud.11,12; 2Petr.2:17).
"Wolken zonder water" brengen geen leven, maar hebben "een schijn van godsvrucht" (2Tim.3:5). Ze worden voortgestuwd door "winden van leer" (Ef.4:14). Hun activiteiten zijn Babylonisch, met uiterlijk vertoon zonder enige geestelijke realiteit, met riten en traditionele ceremoniën. Ze drijven alleen maar over om "door mensen gezien te worden" (Mat.23:5). Hun aardse denken overheerst en veroorzaakt wel wolken, maar laaghangende, als een verwarrende, dichte mist die alle zicht ontneemt.
Paulus schreef over een gebeurtenis, "dat zij, die in Christus gestorven zijn, het eerst zullen opstaan; en daarna zullen wij, levenden die achterbleven, samen met hen op de wolken weggevoerd worden, de Heer tegemoet in de lucht". Hem tegemoet! (1Thes.4:16).
Christenen hebben altijd gedacht, dat hier de wolken in onze dampkring worden bedoeld. In het Grieks staat er voor het zelfstandig naamwoord echter géén bepaald lidwoord, dus niet "de wolken", maar "wolken". Waar in het Grieks het lidwoord ontbreekt, wordt een geestelijke hoedanigheid aangeduid. Dan staat er dus: "weggevoerd als een wolk", als een "wolk van hemelingen", als een "wolk in de hemelse gewesten", of als een "wolk van getuigen" (Heb.12:1-2).
In de Hebreeënbrief wordt een "wolk van geloofshelden" genoemd. Er staat, dat "ze wat God heeft beloofd niet hebben gekregen, omdat God iets beters met òns voor had, zodat zij niet zonder ons tot de volmaaktheid konden komen. Daarom, laten ook wij, nu we zo'n grote wolk van getuigen om ons heen hebben, alle lasten en zonden afleggen en met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt. Laat òns oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder van het geloof" (Heb.11:39-40, 12:1-2).
We zijn dus omgeven door een groot aantal toeschouwers, door een grote "wolk van getuigen". Deze wolk bestaat uit personen, zoals opgesomd in Hebreeën 11: geloofshelden, overwinnaars uit alle tijden. Onze wereld zal spoedig worden geregeerd door deze "wolk" van getuigen, samen met de overwinnaars die later tot koninklijk-priesterlijke zonen zijn gemaakt. En hoewel ze in hun dagen niet het beloofde hebben ontvangen, toch zullen ook zij met de zonen Gods van de eindtijd de heerlijkheid en macht van God openbaren aan de hele kosmos. Ook zij ontvangen de heerlijke volheid van God op "de dag des Heren". Op die "dag" komt Jezus om te worden verhoogd voor de wereld in en door hen, die hebben geleden en die hebben overwonnen. Ze zullen met Hem meeregeren. Ook nu roept Hij die tot Zich. Daarom staat er: "Laten ook wij, nu wij zo'n grote wolk van getuigen rondom ons hebben, óók met volharding de wedloop lopen" (Heb.12:1).
"Zie, een wolkje als de hand van een man stijgt op uit de zee" (1Kon.18:44). Uit de "zee" van het mensdom stijgt ook nu een wolkje op, een wolkje van eerstelingen, dat zich aansluit bij de grote wolk van getuigen die al zijn vergaderd door de eeuwen heen. Ze worden als "Mozessen" "uit het water getrokken". Ze stijgen op naar de plaats die Jezus hun heeft bereid in de hemelse gewesten. "Ze zijn als engelen Gods" die "de Weg" omhoog bestijgen tot waar Jahweh is, om dan weer af te dalen (Gen.28:12-17, Mat.22:31, Joh.1:52). Dat had de Heer Jezus namelijk beloofd: "Jullie zullen de hemel open zien en engelen Gods zien opstijgen en zien neerdalen op de Zoon des Mensen". Hij is de weg tot de Vader. Hij is de weg "omhoog". "Boven" worden de "wolken" gevormd met wie Hij komt in heerlijkheid (Col.3:4).
Zij die opgeklommen zijn op die Weg worden beschreven in Openbaring 19:11-16: "Ik zag de hemel open en zag een wit paard. Hij die erop zat, wordt genoemd Getrouw en Waarachtig. Zijn ogen waren als een vuurvlam en op Zijn hoofd waren vele kronen. Zijn naam is: het Woord van God. En de legerscharen die in de "hemel" zijn volgden Hem op witte paarden, gehuld in wit en smetteloos fijn linnen. Dit is de Koning der koningen, de Heer der heren".
Zijn komst is gaande. Erchomai. Hij komt met "wolken" om alles nieuw te maken. Hij komt met een hemelse strijdmacht, met hen die gehuld zijn in wit en smetteloos linnen! Als Christus verschijnt die hun leven is, verschijnen ook zij in heerlijkheid om de aarde te richten (Col.3:4, Ps.98:9). Dat is: om alles op aarde recht te zetten.
Dan wordt vervuld wat Jesaja zag toen hij werd geroepen (Jes.6:1-4). Hij zag het binnenste van "het huis van God" met het verzoendeksel (=de Zoon, Jezus) één geheel vormend met "twee" cherubs erop (de zonen Gods). Hij zag dit "Lichaam van Christus" van Hoofd tot voeten volledig geopenbaard (vgl.Op.11:19). Hij zag de "erchomai" van de Koning der koningen tot Zijn tempel. Hij zag, dat het "huis Gods" vol werd van "rook", van de "wolk" van Gods heerlijkheid (Mal.3:1). En wat is het verbluffende gevolg en het einddoel van die openbaarwording? Dat is de komst van een nieuwe aarde, die vol zal zijn van de heerlijkheid van God! (vgl.Jes.6:3, Rom.8:19-21).